Czwarta pielgrzymka

„Stało się już tradycją, że w pierwszych dniach sierpnia, także w naszej diecezji wyrusza piesza pielgrzymka na Jasną Górę” – pisał bp Stanisław Szymecki zapraszając po raz kolejny w specjalnym liście wiernych na pielgrzymowanie.

Hasło pielgrzymki: „Młodzież wierna Bogu, Kościołowi i Krzyżowi – w łączności z Ojcem Świętym” nawiązywało do dwóch wydarzeń, tj. trwającego właśnie Międzynarodowego Roku Młodzieży oraz synodalnego Roku Wiary. Dużo uwagi poświęcono rozważaniu w drodze Listu Ojca Świętego do Młodzieży całego świata oraz modlitwie o mocną wiarę i przyszłość pełną nadziei.

Wspólne pielgrzymowanie dla wielu może być okazją do głębszej refleksji nad racą Synodu Diecezjalnego i jego zadaniami. Owocem zaś pielgrzymki Zasze jest odnowa moralna i głębokie przeżycie wiary wielu jej uczestników, a także jeszcze liczniejszej rzeszy tych, którzy wierni nakazowi, aby „podróżnych w dom przyjąć” zapraszają pielgrzymów do swych domów.

Po raz pierwszy pielgrzymka dotarła do Kielc, stolicy diecezji. Miało to związek ze zmianą trasy. Odtąd prowadziła ona z Wiślicy przez Busko-Zdrój, Chmielnik, Piotrkowice, Morawicę, Kielce, Piekoszów, Wierną, Włoszczowę, Koniecpol, Świętą Annę i Mstów. Od tego roku pielgrzymi uczestniczyli w uroczystości odpustowej Przemienienia Pańskiego w Chmielniku. Szczytowym punktem pielgrzymki na trasie była Msza Święta w Kielcach przy katedrze. W tym roku ta Eucharystia została odprawiona obok Bazyliki katedralnej, na placu nazwanym imieniem Jana Pawła II – w ten sposób uratowano ten teren przed zakusami ówczesnych władz, które zamierzały tędy przeprowadzić drogę.

Wielkim wydarzeniem tej pielgrzymki była też Msza Święta we Włoszczowie. Pielgrzymi odkreślili tutaj swoją solidarność z młodzieżą, która broniła krzyża w dniach 3-16 grudnia 1984 r. Pątnicy wchodząc do Włoszczowy nieśli krzyże, które podnieśli w górę w czasie Eucharystii. Zostawili też w parafii Włoszczowa duży rzeźbiony krzyż, łącząc się w ten sposób z wiernymi i strajkującą w obronie krzyży młodzieżą.

W homilii wygłoszonej w Kielcach 8 sierpnia 1985 r. bp S. Szymecki mówił m.in.: „Idą pielgrzymi z prastarej Wiślicy – jakby ze źródła, z miejsca historycznego chrztu polskiej ziemi. Idą ku Matce, ku Tej, która jest Matką Boga; ku Tej, z której jak ze źródła wypłynęło życie: ku Bożej Rodzicielce. Idą pielgrzymi na Jasną Górę, gdzie Matka Boża jest źródłem łask dla polskiego ludu.”.

 (ks. J. Kubicza, ks. T.Gocel, 25 lat Pieszej Pielgrzymki Kieleckiej na Jasną Górę, Kielce 2007, s.24-25.)