„ŹRENICE WIARY”

CHRZEST – początki wiary

Znak Krzyża i pozdrowienie

Pieśń: Nic nie musisz mówić nic…

Z Ewangelii wg św. Mateusza: Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam, gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. Mt 28, 16-20

Ten fragment Ewangelii to ostatni rozkaz Jezusa po Zmartwychwstaniu. Ostatni, a zarazem pierwszy, który rozpoczyna misję Kościoła. Od tej chwili ochrzczeni w Imię Ojca, Syna i Ducha Świętego rozpoczynają życie z Chrystusem.

Chrzest - pierwszy sakrament, brama do nieba, najważniejszy, bez którego nie można otrzymać innych sakramentów. Chrzest zanurza w miłości Chrystusa, dlatego tak ważnie jest ochrzczenie człowieka. Dziś ten obowiązek i zadanie spoczywa na rodzicach dziecka którzy przynoszą do wspólnoty Kościoła swoje maleństwo by złączyć je z Chrystusem. I tu stykamy się z pewnym pytaniem, które towarzyszy nam dzisiejszego dnia?

Czy małe dziecko otwierając swoje małe oczy, patrząc przez swoje źrenice, może zobaczyć w świecie wiarę? Czy rodzice prawdziwie żyją tą wiarą, czy uczą i wychowują w niej swoje dziecko?

Jaka jest moja wiara? Jak została mi przekazana od własnych rodziców? A jak ja, dziś ją przekazuję? Chrzest jest zanurzeniem w wodzie, ale dopiero ciągłe w niej przebywanie uczy człowieka pływać. Tak samo wiara, chrzest jest zanurzeniem w Chrystusie, ale jeśli nie pozostaniemy w Nim na dłuższy czas, nie nauczymy się z Nim żyć. Sam dzień chrztu Świętego nie wystarczy, to za mało. Trzeba ciągle pogłębiać wieź z Bogiem, aby nie bać się wypłynąć na głębię…

Pieśń: Nie bój się wypłyń na głębię.

Polecenie uczniów dziś Jezus kieruje do nas, ludzi ochrzczonych, należących do wspólnoty Kościoła. Tak jak czynił to ponad 2000 lat temu tak i dziś wypowiada słowa: Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. Ale aby to czynić trzeba samemu mocno wierzyć i prosić Boga, aby każdego dnia uświęcał nasze życie, dlatego teraz za papieżem Klemensem XI prośmy o to Boga:

Wierzę, Panie, ale daj wiarę silniejszą;
Ufam, Panie, ale daj nadzieję pewniejszą;
Kocham, Panie, ale daj miłość gorętszą;
Żałuję za grzechy, ale powiększaj gwałtowność żalu.

            Uwielbiam Cię, jak początek wszystkiego;
Z tęsknotą dążę do Ciebie jako do ostatniego celu.
Wysławiam Cię, jako wiecznego Dobroczyńcę;
Wzywam Cię, jako łaskawego Obrońcę.

Kieruj mną swoją mądrością;
Podtrzymuj mnie swoją sprawiedliwością;
Pocieszaj mnie swą łaskawością;
Ochraniaj mnie swoją wszechmocą.
            Oddaje Ci myśli moje, aby do Ciebie zdążały;
Słowa moje, aby o Tobie mówiły;
Czyny moje, aby się układały według woli Twojej.
Cierpienia moje, bym je znosił dla Ciebie.
Chcę to, co Ty chcesz; chcę dlatego że Ty chcesz;
Chcę tak, jak Ty chcesz; chcę tak długo jak Ty zechcesz.
            Proszę Cię, o Panie, oświecaj mój rozum, rozpalaj wolę.
Daj czystość ciału, a duszy świętość.
Niech żalem zmyję dawne grzechy;
Niech w przyszłości odpędzę pokusy,
skłonności złe naprawię, zalety i wartości rozwinę.

Uczyń mnie, Panie, roztropnym w postanowieniach,
Niezachwianym w niebezpieczeństwach,
Cierpliwym w przeciwnościach;
Pokornym w powodzeniu i szczęściu.
Spraw Panie, abym był uważny w modlitwie;
Trzeźwy w rozrywce, w obowiązkach dokładny;
W postanowieniach niezłomny.
Naucz mnie, jak marne to, co ziemskie;
Jak bezcenne, co Boskie, jak krótkie co doczesne,
Jak niezmierzone, co wieczne.
Daj śmierć szczęśliwą i sąd łaskawy i radość raju Twego.
Amen.

Pieśń: Boża radość jak rzeka. / Gdyby wiara twa…

Życie chrześcijańskie napełnione wiarą dale wiele radości. Człowiek umie dostrzegać w swoim otoczeniu Boże cuda, podziwia je i przez to wychwala Pana. Także w drugim człowieku dostrzega Boga, który w słabym i chorym potrzebuje jego pomocy. Wiara, to ona powiększa nasze źrenice na ten świat, który przecież stworzył Bóg. Odkrywa przed nami Boże tajemnice, dlatego ciągle trzeba nad nią pracować.  To wiara uzdalnia nas do duchowego patrzenia i dostrzegania w ziemskim świecie tego czego nie można zobaczyć ludzkimi oczyma. Wiara daje siłę i napełnia radością. Dzięki niej chcemy teraz dziękować Bogu za wszystko czym nas obdarza

Będziemy powtarzać Dziękujemy Ci Panie

- za powołanie nas z nicości do istnienia

- za Twoje narodzenie, Krzyż Święty i Twoje Zmartwychwstanie

- za Zstąpienie Ducha Świętego z Jego siedmioma darami

- za wiarę i chrzest

- za rodziców chrześcijańskich

- za przybranie nas za synów i córki i dziedziców Królestwa Twojego

- za odkrywanie przed nami tajemnicy Trójcy Świętej

- za Komunię Świętą i prawo do codziennego Jej przyjmowania

- za rozgrzeszenie w sakramencie pokuty i pojednania

- za nieustanną, bezkrwawą Ofiarę Mszy Świętej

- za Kościół Powszechny, który nas wszystkich jednoczy, podnosi i uświęca

- za Ojca Świętego, biskupów i kapłanów

- za Maryję, królową nieba i matkę miłosierdzia

- za Jej opiekę nad nami i wypraszane nam łaski

- za anioła stróża i jego pomoc w walce ze złem

- za Twoje Konanie w Ogrójcu i wylany krwawy pot

- za rany rąk i nóg jako zadośćuczynienie za nasze występne czyny

- za nieustanny strumień miłosierdzia z nich płynący

- za miłosierdzie okazywane najzatwardzialszym grzesznikom

- za cnoty wlanej wiary, nadziei i miłości

- za kraj ojczysty i polską mowę

- za otaczający nas świat

- za drugiego człowieka, w którym możemy odkrywać ciebie

- za wszelkie dobro, które nam wyświadczasz każdego dnia

Miłości miłosierna wierząc, że wysłuchujesz wszystkich naszych słów pragniemy także prosić o łaskę nawrócenia dla zatwardziałych grzeszników

Pieśń: O krwi i wodo

Koronka do Bożego miłosierdzia

Jezu Ufam Tobie x3

Wiara polega na głębokiej, osobistej relacji z Chrystusem, relacji opartej na miłości Tego, który nas pierwszy umiłował, aż do całkowitej ofiary z siebie. Co to oznacza i jak można ją interpretować Tego uczy nas Benedykt XVI

Z homilii Ojca Świętego Benedykta XVI.

Ale co to znaczy miłować Chrystusa? To znaczy ufać Mu również w godzinie próby, podążać za Nim także drogą krzyżową, w nadziei, że niebawem nadejdzie poranek zmartwychwstania. Powierzając się Chrystusowi, nie tracimy nic, a zyskujemy wszystko. W Jego rękach nasze życie nabiera prawdziwego sensu. Miłość do Chrystusa wyraża się w pragnieniu życia zgodnego z myślami i uczuciami Jego Serca. Realizuje się to przez wewnętrzne zjednoczenie, oparte na łasce sakramentów, umacniane przez nieustanną modlitwę, uwielbienie, dziękczynienie i pokutę. Nie może zabraknąć uważnego wsłuchiwania się w natchnienia, które On przekazuje nam przez swoje Słowo, przez osoby, które spotykamy, przez sytuacje z codziennego życia. Miłować Go znaczy prowadzić z Nim nieustanny dialog, aby poznać Jego wolę i gorliwie pełnić.... Kto wierzy i kocha, staje się budowniczym cywilizacji miłości, której centrum jest Chrystus.

Proszę was, pielęgnujcie to bogate dziedzictwo wiary poprzednich pokoleń, dziedzictwo myśli i posługi wielkiego Polaka, Papieża, Papieża Jana Pawła II. Trwajcie mocni w wierze, przekazujcie ją waszym dzieciom, dawajcie świadectwo łasce, której doświadczyliście w sposób tak obfity przez działanie Ducha Świętego w waszej historii. Niech Maryja, Królowa Polski, wskazuje wam drogę do swego Syna i towarzyszy wam na drodze do szczęśliwej i pełnej pokoju przyszłości.

Z tym przesłaniem idźmy do tronu naszej Matki, aby na zawsze zakochać się w Bogu i rozszerzać swoje źrenice wiary, na cuda które dla nas przygotował.

Błogosławieństwo

APEL